Тілеуқабыл Мыңжасар ұзақ жыл «Хабар» агенттігінің Алматы облысындағы меншікті тілшісі болып қызмет етті. Ағамыздың жоқ жерден күлкі туғызатын ерекшелігі бар. Соның бір мысалын оқырманға ұсынуды жөн көрдік.
«Хабар» агенттігі Алматыдағы Желтоқсан және Сәтбаев көшесінің қиылысында орналасқан. Оның шығысында ҚР Президентінің ақордасы тұрған. «Хабарда» – Тілеуқабыл Мыңжасар, Президент аппаратында – Шархан Қазығұл қызмет істейді екен.
Екеуінің көлікке отыратын жері бір. «Саяхат» автобекетінің қасындағы №32 автобустың соңғы аялдамасы. Бағыты ортақ. Қайда баратынын жоғарыда айттық. Олар күн сайын осылай кездесіп, әңгімелерін жарастырып жұмыстарына келеді екен.
Бір жолы Шархан әдеттегідей автобусққа кіргенде, өзінен бұрын келіп орындыққа жайғасқан Тілеуқабыл ағасын көреді. Онымен күндегідей жарқылдап амандасады. Қасына отырады. Сөзін әрі қарай жалғайды. Бірақ үйреншікті серігі бүгін біртүрлі, жауап қайтармайды. Орталық мешітке терезеден қараған қалпынан өзгермейді. Әбден төзімі таусылған Шархан:
– Тілеуқабыл аға, сізге не болған? Сәлемімді алмайсыз, қайырылып қарамайсыз, – деп ептеп иығынан түртеді. Бұған селк еткендей тосын бұрылған Тілеуқабыл түсін суытып:
– Сіз маған бірдеңе дедіңіз бе? – дейді.
– Ой, Тілеуқабыл аға, қалыбыңызға келіңіз, енді мынауыңыз тым артық, – дейді Шархан ағынан жарылып.
– Шырағым, сен мені біреумен шатастырып тұрған сияқтысың. Мен ешқандай Тілеуқабыл емеспін. Мазамды алмауыңызды сұраймын, – дейді.
– Жарайды, онда мазаңызды алмайын. Бірақ сіз Тілеуқабыл ағаға қатты ұқсайсыз, – дейді Шархан күмілжіп.
– Ондай-ондай бола береді, қалқам, – деп Тілеуқабыл терезе әйнегінен бетін қайтадан көшеге бұрады.
«Ой, сұмдық-ай! Әлемде талай қызық бар деген осы шығар! Мұндай да болады екен,ә?» деп іштей күбірлеген Шархан үнсіз қалады. Әрбір аялдамадан өткен сайын оған ұрланып қараумен болады. Екеуі де үйреншікті аялдамада автобустан түседі. Сол кезде жолдың арғы бетіне өтуге оқталған Шарханға ағасы айқай салады. Ол да артына жалт бұрылады.
– Мен – Тілеуқабылмын ғой! – деген екен.
